Ons “bouwverhaal” begon in 2015. Tijdens een avondje uitstippelen van en fantaseren over onze toekomst waren we het al snel eens dat we ons eigen huisje gingen bouwen. Waar we dan in de nabije toekomst met onze kinderen een echt warme thuis van zullen maken. Daarnaast was het het ook snel duidelijk dat dit dicht in de buurt van onze ouders ging zijn. Regio Bornem dus, met lichte voorkeur voor Branst. We zien van Tom en Chrisje immers hoe eenvoudig het is om dicht bij je ouders te wonen 🙂 En uiteraard is Branst het dorp waar ik heel mijn leven woonde tot ik 3 jaar geleden richting St-Amands verhuisde. Eens Branst Leeft, altijd Branst Leeft!
Open bebouwing of…
In eerste instantie was onze droom een open bebouwing. We vonden heel snel een stukje grond in St-Amands maar dat bleek toch niet je dat te zijn (lap grond in rare vorm met veel hoeken en kanten). Dan was er een (groot) stuk bouwgrond in onze huidige straat en dit was zo goed als perfect. Tot we de verkoper belde voor de prijs… Als ik er aan terug denk, breekt het zweet mij opnieuw uit. Ook in de regio Bornem bleken de bouwgronden voor open bebouwingen niet voor onze portemonnee. De droom van een vrijstaand huis werd dus snel doorprikt.
… renoveren of…
Als we niet vrijstaand kunnen bouwen dan maar een vrijstaand huis renoveren naar onze goesting! Ik heb het al eens klaargespeeld met grote hulp van mijn padre (nogmaals 1000x dank Wizze!) dus waarom zouden we dit niet nog eens kunnen doen? Lijkt een strak plan maar vind maar eens een huis dat voldoet… En dan moet je nog niet eens zo streng zijn. Met andere woorden, we zochten en zochten, maar telkens was er wel iets waar we op afknapten: te oud, te kleine tuin, niet in Bornem, te duur,… We kwamen al snel tot de conclusie dat we dit niet gingen vinden aan een redelijke prijs. Als je in bepaalde gevallen de renovatiekosten er bij telde, kwam je bijna even duur uit als een nieuwbouw. Het renovatieplan voerden we dus ook af.
…half open bouwen!
Dan maar parameters op Immoweb bijstellen! We gingen terug op zoek naar bouwgronden in de regio maar deze keer voor half open bebouwingen. We hadden ook geen limiet op de vraagprijs gezet. Risico is dat je iets tegenkomt dat je ongelofelijk graag zou willen maar nooit kan betalen. Voordeel is dan weer wel dat je gronden tegenkomt die je nooit zou tegenkomen als je met een maximum prijs werkt en die eigenlijk niet zot veel boven je budget zitten. Bovendien is er telkens nog onderhandelingsmarge waardoor je de prijs (misschien) tot je budget kan terugbrengen.
Op deze manier vonden we een stuk grond voor een half open bebouwing én groot genoeg én in Branst én in een rustige (doodlopende) straat. Het moest zowat nog een van de weinige stukken in Branst zijn geweest. En omdat het in een doodlopende straat ligt, wisten we niet dat dit te koop stond. We zijn meteen gaan kijken en waren nog sneller verkocht! Hier zagen we ons wonen: leuk huisje in een rustige straat met een grote tuin. De prijs lag wel boven ons budget maar we gingen proberen een pak onder vraagprijs te gaan.
Op 24 december 2015 zagen we het zoekertje, een paar uur later zijn we gaan kijken en een week later (jawel, op de laatste dag van 2015) hadden we een afspraak met het immokantoor ter plaatse om een bod uit te brengen. De man van het immokantoor was duidelijk al met zijn hoofd bij oudjaarsavond want meer dan de vraagprijs en de afmetingen had hij niet te vertellen. Zijn ingestudeerd verkoopspraatje over Branst en Bornem kon hij na 1 zin al opbergen toen we zeiden dat we oorspronkelijk van Branst waren. We kwamen meteen tot de orde van de dag en brachten een schriftelijk bod uit. De makelaar ging ons in 2016 snel iets laten weten…